Tuesday, August 28, 2012

အင္ၾကင္းတစ္ခိုင္

 
မုန္းပင္စိုက္ရင္လဲ
မုန္းလိုက္ပါေတာ့ခ်စ္သူခင္…။

ဆဒၵန္ဆင္မင္းေတာင္မွ
အင္ၾကင္းခုိင္ ခါခ်ဥ္ပါေတာ့
သုဘဒၵါမုန္းမာန္အရွကို
ခံရသည္ပင္။

ရင္တြင္းမွာ နာက်င္မ်က္ေစလို႔
အင္ၾကင္းလႊာ ခါခ်ဥ္ဖက္ၿပီး
သက္သက္မရည္ရြယ္ေပမယ့္
က်ီစယ္တာ အခံခက္ေလေတာ့
အမ်က္သို မုန္းမာန္ပြားေလတဲ႕
သုဘဒၵါ မိဖုရားလိုပဲ
အားရေအာင္သာ ရန္စြယ္ၿငိဳးပါေတာ့
ဆိုးမိသူ ေမာင့္အျပစ္ပါပဲ
စိတ္ညစ္ကာ ပူပန္ကဲေပမယ့္
အယူခံ မ၀င္ရဲသူမို႔
ရင္ထဲမွာေတာ့ တျမည့္ျမည့္က်င္
တေငြ႕ေငြ႕ပင္ ပူေလာင္ေပ့ါ။

သုဘဒၵါ အစြယ္ျဖတ္သလို
ေက်နပ္ေအာင္ ႀကိဳက္သလိုျပဳပါေတာ့
ခုဘ၀မွာ မေက်ေသးရင္လဲ
ေက်ေအးေအာင္ ခံရန္အသင့္ပါပဲ
မာန္၀င့္ကာ က်ိန္စာတိုက္ေတာင္မွ
ကိုယ့္ထုိက္နဲ႔ ကိုယ့္ၾကမၼာေပါ့
သုဘဒၵါ အခ်စ္ႀကီးကာ
ခ်စ္မီးလွ်ံ ရင္၀ယ္ၿမိဳက္ၿပီး
ဆင္စြယ္ပိုက္ကာ ရင္ကြဲသလို
ခင္လဲေလ သည္အျဖစ္ဆိုးနဲ႔
မတိုးရင္ စိတ္ေက်နပ္ပါရဲ႕
သုဘဒၵါ မုန္းမာန္ပ်ိဳးသလို
ရန္ၿငိဳးသို အသည္းနွလုံးမွာ ခုိက္ေအာင္
အခ်စ္ရယ္…….

အၿမဲမုန္းလိုက္ပါေတာ့။

ေမာင္စိန္၀င္း(ပုတီးကုန္း)

No comments:

Post a Comment